កូនស្រីភ្ញាក់ខ្លួនព្រើតតែម្តង!ក្រោយពេលបានឃើញលេខសម្ងាត់កាតធនាគាររបស់សពម្ដាយ
ជារឿងដែលយើងធ្លាប់បានឮ ធ្លាប់បានឃើញជាច្រើនមកហើយអំពីកូនៗប្រុសស្រីមិនខ្វល់ខ្វាយអ្នកមានគុណពេលចាស់ទៅ ប៉ុន្តែពួកគេបែរជាខ្វល់អំពីកេរ្តិ៍មរតក ទ្រព្យសម្បត្តិលុយកាក់ពួកគាត់ទៅវិញ។
ពួកគេមិនសូវយកចិត្តទុកដាក់មើលថែឪពុកម្ដាយ ដូចទៅនឹងឪពុកម្ដាយមើលថែពួកគេកាលនៅតូចៗ ក្រោមហេតុផលរវល់នឹងការងារ ឬគ្រួសារខ្លួនឯង ធ្វើឲ្យឪពុកម្ដាយទឹកភ្នែកលើក្បាលជង្គង់ស្ទើររាល់ថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែមិនមានន័យថា កូនៗទាំងអស់សុទ្ធតែបែបនេះទេ កូនៗដែលយល់ពីតម្លៃអ្នកមានគុណ និងចង់ធ្វើជាគំរូឲ្យកូនខ្លួនក្រោយៗប្រព្រឹត្តល្អចំពោះខ្លួនដែរ ពួកគេតែងតែមើលថែឪពុកម្ដាយ។
ស្ត្រីក្នុងរឿងនេះ គឺមិនបានខ្វល់នឹងម្ដាយទេ ប៉ុន្តែពេលម្ដាយបាត់បង់ជីវិតទៅ ទើបស្ដាយក្រោយខកខ្លួន បន្ទាប់ពីដឹងថា ម្ដាយស្រលាញ់ខ្លួនខ្លាំងជាងគេបំផុត។ ថ្ងៃមួយអ្នកស្រី Emily បានទទួលទូរសព្ទដោយប្រាប់ថា ម្ដាយរបស់គាត់បានលាចាកលោកហើយដោយភាពចាស់ជរា។ ប៉ុន្តែដំណឹងនេះធ្វើឲ្យគាត់ពិបាកនឹងទទួលយក និងភ្ញាក់ផ្អើលបំផុត ព្រោះអ្នកស្រីមិនបានដឹងម្ដាយឈឺតាំងពីពេលណាឡើយ។ អ្នកស្រីក៏បានធ្វើពិធីបុណ្យសពឲ្យម្ដាយដូចគេឯង។
ក្រោយពីពិធីចប់សព្វគ្រប់ Emily បានត្រលប់ទៅមើលផ្ទះចាស់របស់ម្ដាយខ្លួនដែលគាត់ស្នាក់នៅ បន្ទាប់ពីអ្នកស្រីទៅធ្វើការ និងរស់នៅទីក្រុងបាត់ជាច្រើនឆ្នាំ។ អ្នកស្រីបានរើកកាយរកមើលក្នុងផ្ទះក្រែងមានអ្វីបន្សល់ទុក ហើយក៏ប្រទះឃើញប្រអប់មួយ ពេលបើកមើលក៏ឃើញកាតធនាគាររបស់ម្ដាយ។ បន្ទាប់មក អ្នកស្រីបានយកកាតនេះទៅដកលុយរបស់ម្ដាយនៅធនាគារទាំងមិនដឹងលេខសម្ងាត់ (PIN code)។ គាត់គិតក្នុងចិត្តថា ជាធម្មតាម្ដាយចូលចិត្តប្រើប្រាស់ថ្ងៃខែឆ្នាំកំណើតដាក់ជាលេខសម្ងាត់លើអ្វីមួយ។
ប៉ុន្តែជាអកុសល លេខនេះជាលេខខុស។ អ្នកស្រីក៏រកនឹកបន្តទៀត ដោយគិតថាម្ដាយមិនបានរៀបការជាថ្មីទេ ក្រោយពីឪពុកស្លាប់ ដូច្នេះអ្នកស្រីច្បាស់ណាស់ថា ម្ដាយនឹងជ្រើសរើសយកថ្ងៃខែឆ្នាំកំណើតឪពុក ដើម្បីរំលឹកក្ដីស្រលាញ់របស់គាត់ចំពោះគ្នា។ ការបញ្ចូលលេខសម្ងាត់ជាលើកទីពីរនេះ នៅតែធ្វើឲ្យអ្នកស្រីបរាជ័យដដែល។
ដល់ចំណុចនេះ Emily ចាប់ផ្ដើមស្រងាកចិត្ត និងខឹងខ្លាំងឡើងៗ ដោយសារតែមិនអាចដកប្រាក់ពីគណនីរបស់ម្ដាយបាន។ គាត់បានព្យាយាមសាកល្បងជាលើកទី ៣ តែនៅតែខុស ធ្វើឲ្យទូរម៉ាស៊ីន ATM លេបកាតនោះទុក។ អ្នកស្រីគ្មានជម្រើសអ្វី ក៏ត្រលប់ទៅផ្ទះយកសំបុត្របញ្ជាក់មរណភាព និងសៀវភៅគ្រួសារមកស្នើឲ្យខាងធនាគារជួយដកប្រាក់ឲ្យ។ ទោះយ៉ាងណាក្ដី ជម្រើសកិច្ចសន្យារបស់ម្ដាយជាមួយធនាគារ បានជ្រើសរើសយកការមិនឲ្យបង្ហាញព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនទៅកាន់នរណាម្នាក់ សូម្បីតែកូនស្រីខ្លួនឯង។
អ្នកស្រីមិនអស់ចិត្ត ក៏សញ្ជឹងគិតអំពីព្រឹត្តិការណ៍ធំៗកើតឡើងក្នុងរង្វង់គ្រួសារដែលធ្វើឲ្យម្ដាយងាយស្រួលចងចាំ។ អ្នកស្រីបាននឹកឃើញដល់ថ្ងៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ខ្លួនឯង ព្រោះជាថ្ងៃពិសេស និងជាថ្ងៃដែលម្ដាយរីករាយសប្បាយចិត្តបំផុតក្នុងមួយជីវិតរបស់គាត់។ ថ្ងៃនោះម្ដាយក៏បានផ្ដាំផ្ញើរប្ដីអ្នកស្រីឲ្យមើលថែអ្នកស្រីផងដែរ ព្រោះគាត់មានកូនស្រីតែម្នាក់គត់។
Emily គិតរួចក៏សាកល្បងម្ដងទៀតដោយយកកាលបរិច្ឆេទអាពាហ៍ពិពាហ៍ខ្លួន តែជារឿងមិននឹកស្មាន វាជាលេខសម្ងាត់ដ៏ត្រឹមត្រូវ។ Emily រំភើបត្រេកអរទប់ទឹកភ្នែកមិនជាប់ ព្រោះមិនដែលគិតថា ថ្ងៃរៀបការខ្លួន ជាថ្ងៃពិសេសជាងគេរបស់ម្ដាយទាល់តែសោះ។ អ្នកស្រីក៏បានដកប្រាក់យកបន្តិចម្ដងៗទាល់តែអស់។
ចាប់តាំងពីរៀបការរួច Emily បានទៅរស់នៅជាមួយប្ដីនៅទីក្រុង និងកម្រមកលេងម្ដាយណាស់។ ពេលខ្លះ ថ្ងៃខួបកំណើតម្ដាយអ្នកស្រីតែងតែភ្លេចទូរសព្ទមកសួរសុខទុក្ខក៏មាន ប៉ុន្តែម្ដាយអ្នកស្រីនៅតែស្រលាញ់កូន មិនដែលភ្លេចម្ដងណាទេ។ Emily មានអារម្មណ៍សោកស្ដាយចំពោះការព្រងើយកន្តើយមិនបានតបស្នងសងគុណម្ដាយឲ្យច្រើនជាងនេះ សូម្បីតែដង្ហើមចុងក្រោយរបស់ម្ដាយក៏មកមិនទាន់។ ឥឡូវនេះ អ្នកស្រីបានប្រាក់ទាំងនោះ ប៉ុន្តែវាមិនអាចជួសវិប្បដិសារីរបស់ខ្លួនបានទេមានតែភាពស្ដាយក្រោយ